مقدمه:
دوم. ساختار:
پس از چیده شدن آجرها در محفظه کوره، باید موانع کاغذی برای آب‌بندی محفظه جداگانه چسبانده شوند. هنگامی که موقعیت آتش نیاز به حرکت دارد، دمپر آن محفظه باز می‌شود تا فشار منفی در داخل ایجاد شود که جبهه شعله را به داخل محفظه می‌کشد و مانع کاغذی را می‌سوزاند. در موارد خاص، می‌توان از قلاب آتش برای پاره کردن مانع کاغذی محفظه قبلی استفاده کرد. هر بار که موقعیت آتش به محفظه جدیدی منتقل می‌شود، محفظه‌های بعدی به ترتیب وارد مرحله بعدی می‌شوند. معمولاً وقتی یک دمپر تازه باز می‌شود، محفظه وارد مرحله پیش‌گرمایش و افزایش دما می‌شود؛ محفظه‌های ۲-۳ در آن طرف‌تر وارد مرحله پخت با دمای بالا می‌شوند؛ محفظه‌های ۳-۴ در آن طرف‌تر وارد مرحله عایق‌بندی و خنک‌سازی می‌شوند و غیره. هر محفظه به طور مداوم نقش خود را تغییر می‌دهد و یک تولید چرخه‌ای مداوم با جبهه شعله متحرک تشکیل می‌دهد. سرعت حرکت شعله تحت تأثیر فشار هوا، حجم هوا و ارزش حرارتی سوخت قرار می‌گیرد. علاوه بر این، با مواد اولیه آجر متفاوت است (۴-۶ متر در ساعت برای آجرهای شیل، ۳-۵ متر در ساعت برای آجرهای رسی). بنابراین، سرعت پخت و خروجی را می‌توان با کنترل فشار و حجم هوا از طریق دمپرها و تنظیم سوخت تنظیم کرد. رطوبت آجرها نیز مستقیماً بر سرعت حرکت شعله تأثیر می‌گذارد: کاهش ۱٪ در رطوبت می‌تواند سرعت را حدود ۱۰ دقیقه افزایش دهد. عملکرد آب‌بندی و عایق‌بندی کوره مستقیماً بر مصرف سوخت و خروجی آجر نهایی تأثیر می‌گذارد.
ابتدا، بر اساس نیاز خروجی، عرض داخلی خالص کوره را تعیین کنید. عرض‌های داخلی مختلف به حجم هوای متفاوتی نیاز دارند. بر اساس فشار و حجم هوای مورد نیاز، مشخصات و اندازه‌های ورودی‌های هوای کوره، دودکش‌ها، دمپرها، لوله‌های هوا و کانال‌های اصلی هوا را تعیین کنید و عرض کل کوره را محاسبه کنید. سپس، سوخت مورد نیاز برای پخت آجر را تعیین کنید - سوخت‌های مختلف به روش‌های احتراق متفاوتی نیاز دارند. برای گاز طبیعی، موقعیت مشعل‌ها باید از قبل رزرو شده باشد؛ برای نفت سنگین (که پس از گرم شدن استفاده می‌شود)، موقعیت نازل‌ها باید رزرو شده باشد. حتی برای زغال سنگ و چوب (خاک اره، پوسته برنج، پوسته بادام زمینی و سایر مواد قابل احتراق با ارزش حرارتی)، روش‌ها متفاوت هستند: زغال سنگ خرد می‌شود، بنابراین سوراخ‌های تغذیه زغال سنگ می‌توانند کوچکتر باشند. برای تغذیه آسان چوب، سوراخ‌ها باید بر این اساس بزرگتر باشند. پس از طراحی بر اساس داده‌های هر جزء کوره، نقشه‌های ساخت کوره را بسازید.
III. فرآیند ساخت و ساز:
۱. بررسی زمین‌شناسی: عمق لایه آب زیرزمینی و ظرفیت باربری خاک (که باید ≥۱۵۰ کیلوپاسکال باشد) را مشخص کنید. برای پی‌های نرم، از روش‌های جایگزینی (پی سنگی، پی شمعی یا خاک آهکی متراکم با نسبت ۳:۷) استفاده کنید.
② پس از عملیات زیرسازی، ابتدا دودکش کوره را بسازید و اقدامات ضد آب و ضد رطوبت را انجام دهید: یک لایه ملات ضد آب به ضخامت 20 میلی‌متر روی آن بریزید، سپس عملیات ضد آب را انجام دهید.
③ فونداسیون کوره از یک دال بتنی مسلح با میلگردهای فولادی φ14 که در یک شبکه دو طرفه 200 میلی‌متری محصور شده‌اند، استفاده می‌کند. عرض مطابق با الزامات طراحی و ضخامت تقریباً 0.3-0.5 متر است.
④ درزهای انبساط: برای هر ۴-۵ محفظه، یک درز انبساط (به عرض ۳۰ میلی‌متر) قرار دهید که برای آب‌بندی ضد آب با کنف آسفالت‌شده پر شده باشد.
ساختار بدنه کوره:
① آماده‌سازی مصالح: پس از تکمیل فونداسیون، محل را تراز کرده و مصالح را آماده کنید. مصالح کوره: دو انتهای کوره هوفمن به شکل نیم‌دایره هستند؛ در خم‌ها از آجرهای با شکل خاص (آجر ذوزنقه‌ای، آجرهای بادبزنی شکل) استفاده می‌شود. اگر بدنه داخلی کوره با آجر نسوز ساخته شده باشد، به خاک نسوز نیاز است، به خصوص برای آجرهای قوسی (T38، T39 که معمولاً "آجر تیغه‌ای" نامیده می‌شوند) که در ورودی‌های هوا و بالای قوس‌ها استفاده می‌شوند. قالب‌بندی بالای قوس را از قبل آماده کنید.
② چیدمان: روی فونداسیون عملیات حرارتی شده، ابتدا خط مرکزی کوره را علامت بزنید، سپس لبه‌های دیوار کوره و موقعیت درب کوره را بر اساس موقعیت دودکش زیرزمینی و ورودی هوا تعیین و علامت بزنید. شش خط مستقیم برای بدنه کوره و خطوط قوس برای خم‌های انتهایی بر اساس عرض داخلی خالص علامت بزنید.
③ بنایی: ابتدا دودکش‌ها و ورودی‌های هوا را بسازید، سپس آجرهای پایینی را بچینید (برای اطمینان از آب‌بندی و جلوگیری از نشت هوا، به سنگ‌تراشی با بندکشی پلکانی با ملات کامل و بدون بندکشی پیوسته نیاز است). ترتیب کار عبارت است از: ساخت دیوارهای صاف در امتداد خطوط فونداسیون مشخص شده، به سمت خمیدگی‌ها، که با آجرهای ذوزنقه‌ای (خطای مجاز ≤3 میلی‌متر) ساخته شده‌اند. طبق الزامات طراحی، دیوارهای نگهدارنده اتصال بین دیوارهای داخلی و خارجی کوره را بسازید و با مواد عایق پر کنید. هنگامی که دیوارهای صاف تا ارتفاع مشخصی ساخته شدند، آجرهای زاویه‌دار قوسی (60 تا 75 درجه) را برای شروع ساخت بالای قوس قرار دهید. قالب قوسی (انحراف مجاز قوس ≤3 میلی‌متر) را قرار دهید و بالای قوس را به صورت متقارن از دو طرف به مرکز بسازید. از آجرهای قوسی (T38، T39) برای بالای قوس استفاده کنید. اگر از آجرهای معمولی استفاده می‌شود، از نزدیک بودن قالب با قالب اطمینان حاصل کنید. هنگام ساخت ۳ تا ۶ آجر آخر هر حلقه، از آجرهای قفل شونده گوه‌ای شکل (با اختلاف ضخامت ۱۰ تا ۱۵ میلی‌متر) استفاده کنید و آنها را با چکش لاستیکی محکم کنید. دریچه‌های مشاهده و دریچه‌های تغذیه زغال سنگ را طبق الزامات طراحی روی بالای قوس قرار دهید.
چهارم. کنترل کیفیت:
ب. صافی: با یک خط‌کش ۲ متری بررسی کنید؛ ناهمواری مجاز ≤۳ میلی‌متر.
ج. آب‌بندی: پس از تکمیل سنگ‌تراشی کوره، آزمایش فشار منفی (-50Pa) انجام دهید؛ میزان نشتی ≤0.5m³/h·m² باشد.
زمان ارسال: 5 آگوست 2025